سازمان ملی هوانوردی و فضایی (National Aeronautics and Space Administration یاNational Aeronautics and Space Agency ) به اختصار ناساNASA) )، عنوان سازمان فضایی ملی آمریکا است.
در زمان جنگ سرد و پس از پرتاب ماهواره "اسپوتنیک-۱ " توسط اتحاد جماهیر شوروی به فضا، آمریکا به فکر ایجاد سازمان فضایی ملی خود افتاد و ناسا در ۲۹ ژوئیه ۱۹۵۸ با امضای رئیس‌جمهور وقت (دوایت آیزنهاور) جای کمیته رایزنی ملی هوانوردی آمریکا (ناکا) National Advisory Committee for Aeronautics را گرفت و بنیادگذاری شد.
"توماس کیت گلنان" به عنوان نخستین مدیر ناسا و "هیو لاتیمر درایدن" به عنوان معاون او برگزیده شد و فعالیت رسمی ناسا از ۱ اکتبر ۱۹۵۸ آغاز شد. نخستین ماهواره فضایی ناسا نیز "اکسپلورر-۱ " بود.
ناسا کار خود را با "نورث آمریکن ایکس-۱۵ " آغاز کرد و هشت خلبان در این پروژه توانستند خود را به زیر مدار زمین برسانند. این در حالی بود که در ۱۲ آوریل ۱۹۶۲، "یوری گاگارین" اهل شوروی با فضاپیمای "وستوک-۱ " به فضا پرتاب شد و نخستین انسان فضانورد جهان شد. حدود یک ماه بعد در ۵ مه،" آلن شپرد" با "مرکوری-رادستون ۳ " از پروژه مرکوری به فضا پرتاب شد و نخستین فضانورد آمریکایی شد.
در ۲۰ فوریه ۱۹۶۲، "جان گلن " با "مرکوری-اطلس ۶ " به فضا پرتاب شد و در کمتر از ۵ ساعت، ۳ بار پیرامون کره زمین گردید و نخستین آمریکایی شد که پیرامون زمین می‌گردد.
پروژه "جمینای" نیز دستاوردهایی مانند نخستین مانور مداری، اتصال و پهلوگیری فضاپیما و نخستین راهپیمایی فضایی آمریکا به همراه داشت.
پس از پروژه "جمینای"، ناسا پروژه "آپولو" را راه‌اندازی کرد که این پروژه یکی از شناخته شده‌ترین پروژه‌های علمی تاریخ آمریکا و جهان بوده است.
در ۲۱ ژوئیه ۱۹۶۹، "نیل آرمسترانگ" و "باز آلدرین" در طول مأموریت "آپولو ۱۱ "بر کره ماه گام نهادند و بدین ترتیب نخستین انسان‌هایی بودند که بر ماه گام برمی‌دارند.
طی پروژه "آپولو"، ۱۲ فضانورد مرد بر ماه گام نهادند. پس از مأموریت "آپولو ۱۷ " که آخرین سفر بشر به ماه بود، دیگر پای هیچ انسانی به ماه نرسید.
"اسکای‌لب" نخستین ایستگاه فضایی آمریکا بود و یک ایستگاه ملی بود. در سال ۱۹۷۵، ناسا و سازمان فضایی فدرال روسیه پروژه‌ای مشترک به نام پروژه آزمایشی "آپولو–سایوز" انجام دادند که این پروژه نخستین مأموریت فضایی بین‌المللی بود.
از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۱۱، ناسا پروژه‌ای به نام برنامه شاتل‌های فضایی را اجرا کرد و این پروژه شامل ۱۳۵ پرواز فضایی بود و فاجعه‌های "چلنجر" و "کلمبیا" را هم به همراه داشت.
ناسا در ایستگاه فضایی بین‌المللی مشارکت دارد. به غیر از ناسا، ۱۵ عضو دیگر که ۱۱ عضو از آن‌ها اعضای سازمان فضایی اروپا هستند، در این پروژه بین‌المللی مشارکت دارند. علاوه بر فضاپیماهای سرنشین‌دار، ناسا فضاپیماهای بدون سرنشینی را نیز مانند "نیوهورایزنز" و مریخ نورد کنجکاوی به فضا پرتاب کرده‌است.
مدیر ناسا بالاترین شخص تصمیم‌گیرنده این سازمان است. مدیر کنونی ناسا "چارلز بولدن" و معاون او "لری گارور" است. ناسا دارای ۱۲ مرکز مانند مرکز فرماندهی ناسا و مرکز پژوهشی ایمز است. میزان بودجه سالانه ناسا سیر صعودی دارد. درصد این بودجه از بودجه نظام فدرالی ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۶۶ به اوج خود و به عدد ۴٫۴۱ رسید.
ناسا عهده‌دار و مجری طرح‌های ملی ایالات متحده در زمینه برنامه‌های فضایی است. هم چنین مسئولیت مدیریت و اجرای پژوهش‌های تجاری و نظامی در زمینه‌ی هوافضا را بر عهده دارد.
پیشرفت شوروی در مسابقه فضایی و فرستادن نخستین فضانورد جهان "یوری گاگارین" به مدار زمین در دهه ۶۰ میلادی، دولت وقت آمریکا را وادار به سرمایه‌گذاری‌های کلان در امور فضایی کرد.
جان اف کندی رییس جمهور پیشین آمریکا در سال ۱۹۶۲ برنامه بلند پروازانه دولت را برای فرستادن فضانورد به ماه اعلام کرد. پس از ۷ سال کوشش، هزینه کردن ۱۱ میلیارد دلار و کشته شدن ۳ فضانورد در آزمایش آپولو ۱، در پایان فضاپیمای آپولو ۱۱ در سال ۱۹۶۹ بر سطح ماه فرود آمد و نیل آرمسترانگ نخستین انسانی شد که بر سطح ماه گام گذاشت.
پس از آن ۶ ماموریت دیگر آپولو ۱۲ تا آپولو ۱۷ به ماه سفر کردند که همه آن‌ها به جز آپولو ۱۳ ماموریت‌هایشان را بر پایه‌ی برنامه پیشین به انجام رساندند.